Przesłodkie jest serce Jezusa
W nim mieści się łask wszelkich zdrój,
Gdyś smutkiem znękany, I bólem stargany,
To jemu ofiaruj dziś smutek swój,
Gdyś smutkiem znękany, I bólem stargany,
To jemu ofiaruj dziś smutek swój.

---

WARTO    WIEDZIEĆ : 

SAKRAMENT  CHRZTU  ŚWIĘTEGO :
 

I powiedział do nich: “Idźcie na cały świat i głoście Ewangelię wszelkiemu stworzeniu! Kto uwierzy i przyjmie chrzest, będzie zbawiony”. (Mk 16, 15-16a)

Celem ochrzczenia dziecka rodzice (lub rodzic) winni zgłosić się w kancelarii parafialnej minimum na miesiąc przed planowanym terminem chrztu. Do spisania danych personalnych dziecka niezbędny jest  akt urodzenia dziecka z Urzędu Stanu Cywilnego. Rodzice dziecka powinni przedstawić dokument potwierdzający sakramentalny charakter małżeństwa, jeśli był zawierany poza własną parafią.  

Rodzice chrzestni

Do przyjęcia zadań rodzica chrzestnego może być dopuszczony ten  kto:

– ukończył 16 rok życia,

– jest katolikiem, przyjął sakrament Pokuty, Eucharystii i Bierzmowania,

– jest wierzącym i praktykującym, tzn. prowadzi życie zgodne z zasadami wiary i odpowiadające funkcji jaką ma pełnić.

 

Chrzestnymi nie mogą być osoby żyjące w związku niesakramentalnym, a także młodzi, którzy nie uczęszczają na katechizację. Kandydaci na chrzestnych spoza parafii muszą przedstawić zaświadczenia wystawione przez własną parafię. Świadectwa te należy dostarczyć odpowiednio wcześniej do kancelarii parafialnej.

Jednym z podstawowych zobowiązań rodziców i rodziców chrzestnych w obrzędzie chrztu, jest występowanie w imieniu dziecka. Powinni przystąpić wcześniej do sakramentu pokuty, a w dniu chrztu przyjąć  Komunię św. i ofiarować ją w intencji dziecka. Na chrzest należy ze sobą przynieść świecę chrzcielną oraz białą szatę.

Aby ochrzcić dziecko poza parafią zamieszkania, należy uzyskać stosowne pozwolenie od księdza Proboszcza  swojej parafii.

 

KANDYDACI   DO   BIERZMOWANIA :

Zgodnie z zaleceniem Konferencji Episkopatu Polski kandydaci dla wyraźniejszego zaznaczenia ścisłego związku bierzmowania z sakramentem chrztu świętego zachowują imię chrzcielne. Zmiana jest uzasadniona, gdyby imię chrzcielne nie jest związane z patronem chrześcijańskim lub przemawiają za tym określone racje duszpasterskie. W takim przypadku kandydat może wybrać imię świętego, który będzie dla niego wzorem życia chrześcijańskiego.

Świadkami bierzmowania, w celu wyraźnego zaznaczenia jedności sakramentów chrztu i bierzmowania powinni być rodzice chrzestni, o ile w dalszym ciągu są wierzącymi i praktykującymi katolikami (KKK 1309). Tam gdzie nie jest to możliwe świadkiem może być osoba, która już przyjęła wszystkie sakramenty inicjacji chrześcijańskiej, ukończyła 16  rok życia oraz jest wierzącym i praktykującym katolikiem. Należy zachować zwyczaj, że świadkiem bierzmowania jest osoba tej samej płci co kandydat. Świadkami nie mogą być naturalni rodzice bierzmowanego (Por. KPK Kan. 874; 893).

 

Z modlitwy przy udzielaniu tego sakramentu:

Panie Jezu Chryste, Ty powiedziałeś przez apostoła Jakuba: „Choruje ktoś między wami? Niech wezwie kapłanów Kościoła, by się modlili nad nim i namaścili go olejem w imię Pana. Modlitwa pełna wiary będzie dla chorego ratunkiem i Pan go podźwignie, a jeśliby popełnił grzechy, będą mu odpuszczone”.  

Zazwyczaj sakrament ten  jest udzielany w naszej Parafii :

– w domu chorego w pierwsze soboty miesiąca od godz. 9.00  po uprzednim zgłoszeniu w kancelarii parafialnej lub w zakrystii

– z racji świąt Bożego Narodzenia i Wielkanocnych
– w kościele z okazji Światowego Dnia Chorego 11 lutego podczas Mszy św. z chorymi
– zawsze, gdy o to prosi kapłana chory lub osoba, która się nim opiekuje.

Sakrament namaszczenia powinni przyjmować wierni, których życie jest zagrożone z powodu choroby lub podeszłego wieku. Uważa się, że dla oceny choroby wystarczy roztropny osąd ze strony samego chorego, rodziny lub duszpasterza. Sakrament namaszczenia ma prawo przyjąć chory w poważnej chorobie, która może zagrozić jego życiu ; osoby w podeszłym wieku ;  leżące obłożnie  i te , które nie są w stanie o własnych siłach przyjść do kościoła oraz w różnych losowych sytuacjach życiowych zagrażających zdrowiu i życiu człowieka. Sakrament namaszczenia mogą przyjmować ciężko chore dzieci, nawet przed pierwszą spowiedzią i Komunią św., jeżeli osiągnęły taki stan swojego umysłu, że wiedzą, iż ten sakrament może im przynieść ulgę.

Chorym, którzy stracili przytomność lub używanie rozumu, wolno udzielić namaszczenia, gdy nie ma wątpliwości, że poprosiliby o ten sakrament, gdyby byli sprawni.

Nie wolno kapłanowi udzielić tego sakramentu w dwóch przypadkach, mianowicie gdy chory już zmarł oraz w drugim wypadku, gdy chory nie okazuje żalu za grzechy lub odmawia przyjęcia sakramentu (KPK kan. 1007).

 
SARAMENT   MAŁŻEŃSTWA

Czynności : Przynajmniej 6 miesięcy przed ślubem zgłosić się do kancelarii parafialnej w celu ustalenia dokładnej daty ślubu;

– jeśli ma to być ślub konkordatowy, pobrać z Urzędu Stanu Cywilnego zaświadczenie o braku okoliczności wykluczających zawarcie małżeństwa (zaświadczenie to jest ważne  6 miesięcy);

– 3 miesiące przed datą ślubu zgłosić się w kancelarii parafialnej w celu sporządzenia protokołu przedślubnego.

 

Potrzebne dokumenty:

• dowody osobiste,
• zaświadczenie z USC (może być dostarczone później),
• metryki chrztu (aktualne z datą do 3. miesięcy),
• zaświadczenia o bierzmowaniu (jeśli nie jest odnotowane na metryce chrztu),
• świadectwa nauki religii z ostatniej klasy ukończonej szkoły,
• zaświadczenia o udziale w katechezach przedmałżeńskich i przygotowaniu przedślubnym,
• dane personalne dwójki świadków.

– jako duchowe przygotowanie – przystąpienie do pierwszej spowiedzi przedślubnej (druga spowiedź przedślubna –w dniach bezpośrednio przed ślubem);

– rozmowa i ustalenie przebiegu liturgii Sakramentu ;

– na uroczystość ślubną należy przybyć kilkanaście minut wcześniej. Mieć za sobą zaświadczenia o spowiedzi, obrączki

---